วันพุธที่ 18 พฤศจิกายน พ.ศ. 2552

Review Books Reflex Lives by Tuck : The Way Back Home

เรื่อง The Way Back Home

เขียนโดย Oliver Jeffers

สนพ. Philomel Books

ปีพิมพ์ 2007

The Way Back Home เล่าเรื่องการเดินทางผจญภัยของเด็กชายคนหนึ่งที่เพิ่งกลับจากขั้วโลกใต้ เมื่อนำเรือเข้าเก็บในห้องเก็บของ เขาก็พบเครื่องบินเล็กโดยบังเอิญ เขาจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่ามันอยู่ในห้องนั้นตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่ไม่ว่าจะอย่างไรเค้าก็ตัดสินใจออกเดินทางอีกครั้งทันที เครื่องบินมุ่งสู่ท้องฟ้า บินสูงขึ้น สูงขึ้น และสูงขึ้นไปเรื่อยๆ แต่ไม่นานน้ำมันก็หมด ตอนนี้เด็กชายติดอยู่บนดวงจันทร์ เขาจะทำอย่างไรต่อไป ในห้วงอวกาศนั้นทั้งมืด เหงา โดดเดี่ยวและทำให้เขารู้สึกกลัว แม้เขาจะมีไฟฉายข้างกายแต่ไม่นานพลังงานก็หมด ในขณะเดียวกัน บนห้วงอวกาศนั้นยังมีอีกหนึ่งชีวิตที่ประสบปัญหาเช่นกัน ยานอวกาศลำนั้น...เครื่องยนตร์ขัดข้อง ทำให้มันร่วงหล่นอย่างไม่เป็นท่าอยู่บนเสี้ยวของดวงจันทร์...ดวงเดียวกัน

ทั้งเด็กชายและสิ่งมีชีวิตจากดาวอังคารต่างได้ยินเสียงประหลาด ทั้งคู่ต่างตกใจกลัว แต่เมื่อสองสายตาประสานกันในความมืดนั้น ต่างฝ่ายก็รู้ว่าพวกเขาไม่ได้อยู่อย่างโดดเดี่ยวอีกต่อไป ทั้งสองช่วยกันหาทางซ่อมเครื่องยนตร์เพื่อจะได้แยกย้ายกันกลับบ้านของตน ทั้งคู่คิดว่าโลกอยู่ใกล้ดวงจันทร์มากที่สุด เด็กชายจึงโดดร่มลงทะเลและว่ายน้ำกลับบ้าน เมื่อกลับถึงบ้านเขาเหนื่อยล้ามาก เขาจึงใช้เวลาพักเหนื่อยไปกับการกินขนมและชมรายการโปรดทางทีวี แต่อีกชีวิตหนึ่งกำลังเฝ้ารอด้วยใจจดจ่อและมีความหวัง เมื่อเด็กชายหายเหนื่อยแล้วก็นึกขึ้นได้ว่าตนเองมีภารกิจที่ต้องทำ เขาเตรียมเครื่องมือและสิ่งของที่จำเป็น แล้วออกเดินทางอีกครั้ง เขาตะโกนเรียกสิ่งมีชีวิตบนดวงจันทร์ แต่มันคงไกลเกินไปที่ใครจะได้ยิน เขาจึงปีนขึ้นสู่ภูเขาสูง ไต่สูงขึ้น สูงขึ้นและสูงขึ้น แม้ครั้งนี้จะไม่มีเสียงตอบรับแต่กลับมีเชือกหย่อนลงมา เด็กชายจึงเริ่มไต่เชือกเพื่อกลับไปบนดวงจันทร์ เครื่องบินมีน้ำมันแล้ว ยานอวกาศก็ซ่อมเสร็จแล้ว ถึงคราวที่ทั้งสองต้องแยกย้าย..กลับบ้าน แต่จะเป็นไปได้ไหมที่เขาจะได้พบกันอีก...

ในนิทาน ทุกสิ่งอย่างเกิดขึ้นได้ไร้ขีดจำกัดดยการใช้จินตนาการสรรค์สร้าง แม้จะเป็นเรื่องเหลวไหลไร้สาระ และแม้จะรู้สึกแปลกหน้าแต่เชื่อว่าการโคจรมาพบกันของสิ่งมีชีวิตนั้นน่าจะเป็นปาฏิหาริย์อย่างหนึ่ง การเดินทางครั้งนี้นอกจากจะได้ความเป็น เพื่อน ที่หาได้ยากเต็มทีในสังคมเมืองหรือแม้แต่คนที่อยู่รายรอบแล้ว ยังสอนให้เรารู้จักเปิดโอกาส การรอคอย การมีชีวิตอยู่ด้วยความหวัง เชื่อมั่นในคำสัญญาและรักษาสัญญา จะว่าไปแล้วหากเรามองย้อนกลับมาพิจารณาตัวละครและเหตุการณ์สมมติต่างๆ ที่เกิดขึ้น มันก็คงจะไม่ต่างจากการดำรงชีวิตของมนุษย์ในสังคมปัจจุบันมากนัก จะขาดก็เพียงแต่ มิตรภาพจากสิ่งมีชีวิตด้วยกันเท่านั้นเอง

--------------------------------


โดย ภิมลพรรณ อุ่นแก้ว

1 ความคิดเห็น: