เขามองเห็นบ้านไม้สองชั้นหลังเล็กสีเหลืองซีดอายุนับร้อยปีที่ตั้งโดดเดี่ยวอยู่บนลานเล็ก ๆ ของหน้าผาเหนือทะเลสาปใหญ่ ที่สะท้อนสีเข้มครามของก้อนเมฆและท้องฟ้าในวันที่อากาศครึ้มฝนหม่นมัวซึมเซา
Troldhagen บ้านของลุง Grieg ที่เขาเคยได้ยินชื่อมาบ้าง
Edvard Grieg (1843-1907)เป็นนักประพันธ์ดนตรีและนักเปียโนผู้มีชื่อเสียง ชาวนอร์เวย์ ท่านเกิด เติบโต และกลับมาอาศัยอยู่ที่เมือง Bergen แห่งนี้ … ถ้าเป็นคีตกวีคนโปรด อย่าง Chopin, Rachmaninov หรือ Tchaikovsky คงทำให้เขารู้สึกตื่นเต้นคุ้นเคยมาก
กว่านี้แน่ ๆ แต่เมื่อได้ยินเสียงเปียโนคอนแชร์โตที่เปิดคลอเบา ๆ ยามที่เขาเดินชมพิพิธภัณฑ์ ซึ่งเก็บรวบรวมประวัติ ผลงานและของใช้ส่วนตัว ก็ทำให้เขาค่อย ๆ รู้จักและสนใจคุณลุงท่านนี้มากขึ้น
ชีวิตของท่านไม่ได้ข้นแค้นรันทด เหมือนคีตกวีก้องโลกท่านอื่น ๆ แม่เป็นนักเปียโนประจำวงออร์เคสตร้าของเมืองนี้ท่านจึงได้ซึมซับเรียนรู้วิชาดนตรีมาตั้งแต่เด็ก ได้ไปเรียนดนตรีและสั่งสมประสบการณ์ชื่อเสียงจากต่างประเทศ มีภรรยาเป็นนักร้องเสียงโซปราโนชาวนอร์เวย์เช่นกัน ชีวิตที่ดูเหมือนราบรื่น จะมีก็แต่สุขภาพเท่านั้นที่เป็นปัญหา
หนังสือท่องเที่ยวเขียนไว้ว่า บทเพลงโรแมนติกของท่านสะท้อนภูมิหลังและภูมิทัศน์ของนอร์เวย์ได้เป็นอย่างดี คุณลุงยอมรับอย่างอารมณ์ดีว่า “แน่นอน ดนตรีของผม เต็มไปด้วยกลิ่นคาวปลานี่นา” คุณลุงคงเป็นคนน่ารักอารมณ์ดีอยู่ไม่น้อย
คุณลุงพักอยู่ที่บ้านหลังนี้ในช่วงยี่สิบปีสุดท้ายของชีวิต แต่งเพลงในฤดูร้อน และออกเดินทางไปแสดงคอนเสิร์ตทั่วยุโรปในฤดูหนาวอันทารุณต่อร่างกายและจิตใจ หนังสือบอกไว้อีกว่า บ้านหลังนี้เป็นสถานที่ที่คุณลุงระลึกถึงและอยากกลับมาทุกครั้งที่ต้องจากไปไกล ๆ … คำว่าบ้านช่างสะท้อนใจเขายิ่งนัก
เมื่อเข้าไปชมภายในบ้านหลังเล็กที่เต็มไปด้วยความคิดถึงของเจ้าของ ปัจจุบันยังจัดแสดงเครื่องใช้ รูปภาพ เครื่องเรือน เอาไว้อย่างดี แม้ผ้าม่าน ดอกไม้ ต้นไม้เล็ก ๆ ริมหน้าต่างจะไม่ใช่ของเดิม แต่แกรนด์เปียโนหลังใหญ่งามสง่า ที่คุณลุงได้รับเป็นของขวัญในวันครบรอบแต่งงานคร้ังที่ห้าสิบ ช่างดูเข้มขลังอบอวลไปด้วยบทเพลง ความรู้สึก และชีวิต ของนักประพันธ์ท่านนี้ ทุกวันนี้เปียโนหลังนี้ยังถูกนำมาใช้แสดงคอนเสิร์ตที่จัดเป็นประจำ ณ ห้องแสดงดนตรีของพิพิธภัณฑ์ในฤดูร้อนและใบไม้ร่วงด้วย ยามที่เปียโนของนักประพันธ์ ได้บรรเลงบทเพลงของเจ้าของ ที่บ้านของตัวเอง … เขาอยากได้ยินเหลือเกินว่ามันจะงดงาม เศร้าสร้อย ทรงพลัง สะท้อนชีวิต และภูมิหลังของนักดนตรีได้เยี่ยมยอดเพียงใด
เขาเดินเลาะทางเดินในสวนลงมาที่หน้าผาริมทะเลสาป แผ่นปูนทอดยาวออกไปในระลอกคลื่นกลางน้ำ ลมหนาวหอบไอชื้นจากเมฆฝนและผืนน้ำปะทะร่างกาย
จะสั่นสะท้าน แต่หน้าผาที่หยาบกระด้างกลับดูอ่อนโยนสุขสงบเพราะชื่อสองชื่อที่สลักไว้คู่กันว่า Edvard and Nina Grieg … สถานที่แห่งสุดท้ายที่คุณลุงและภรรยาได้นอนพักเคียงข้างกันและกัน ณ บ้านหลังเล็กริมทะเลสาปอันสันโดด ทิ้งโลกวุ่นวายไว้เบื้องหลัง
เขายืนสำรวมใจ ระลึกถึงผลงาน ความสามารถที่คุณลุงมอบไว้แก่มนุษยชาติ และหวังว่าลึก ๆ ว่าบ้านที่เขาจากมาไกล จะร่มเย็นสุขสงบอีกครั้ง ดังบทเพลงอันอ่อนหวานอบอุ่นของคุณลุง
โดย แสงเล็ก ๐๐๒
ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆน่ารักๆนะครับ^ ^
ตอบลบ