25 / มี.ค./2553 19.00 น. / ร้านเฮียบุ๊ค
คืนนี้ ชมรมแสงเล็กพบกันที่ ร้านเฮียบุ๊ค ไม่ใช่ที่หอดูดาว เพราะ ฟ้าปิดด้วยหมอกควัน มองไม่เห็นดวงดาว
สมาชิกในคืนนี้ ไม่มีเด็กๆ ยกเว้นอู่ข้าวคนเดียว น้องๆ ที่ไร่แม่ฟ้าหลวง อยู่ในช่วงปิดเทอม จึงกลับบ้านต่างอำเภอกันหมด แต่
สมาชิกใหม่ เป็น สองสาวจากท่าอากาศยานเชียงร
วิทยากรวันนี้ เป็น คุณโต บรรยายนำเรื่องประสบการณ์การเรี
ร่วมวง อาจได้เป็นแรงบันดาลใจ แต่น้องไม่อยู่ ไม่เป็นไร พี่ๆ ที่มาฟังแต่ละคนก็วัยเรียนท
โต เล่าว่า ต้องจากเชียงรายไปตั้งแต่เด็ก ตอนประถม ไปเรียนที่กทม. ก่อน แล้วก็ไปต่อที่บอสตัน เป็นโรงเรียนอยู่ริมทะเล เก่งกาจ
เรื่องเรือใบ เป็นโรงเรียนประจำ บุคลิกเกือบๆ จะเป็นโรงเรียนเตรียมทหารเรือ
เรื่องเรียน ภาษาอังกฤษ ใช้ได้หนืดๆ หน่อยในช่วงแรก แต่วิชาอื่นๆ โต บอกว่า อยู่ในระดับเพื่อนขอลอกการบ้าน อ่ะ แต่ว่า กติกา
สำคัญที่ครูบอกไว้ก่อนเดิ
เพื่อน เขาวางปัญหานี้ไว้ในระดับคว
ในโรงเรียน ไม่ได้เรียนเฉพาะวิชาการ แต่เรียนทั้งหมดทั้งมวลของการใช
มี
ส่วนเรื่องวิชาการนั้น เรียนไม่หนักเท่าเด็กไทย แต่โอกาสได้ฝึกฝนเรื่องการรู้จั
ที่ไม่กำหนดตารางเรียน-สอนมาให้
เท่านี้ก็ให้เลือกเอง ตารางเรียน นักเรียนจึงเป็นคนสร้างขึ้นเอง และที่นี่ก็แบ่งเวลาให้เล่นกี
ปาร์ตี้ข้างนอกไม่ไหว สอดคล้องกับเมืองไทย ดนตรี กีฬา แก้ได้ทุกปัญหา
พอถึงตอนเข้ามหาวิทยาลัย สารภาพ ว่า ไม่ปะติดปะต่อ (ผู้บันทึกรายงานการประชุม) เจ้
อ่อน ราดด้วยเอสเปสโซ เฮียเรียกชื่อเมนุ อะไรโต้โต้ จับความไม่ได้ จึงทราบเพียงว่า การเข้าศึกษาต่อในระดับมหาว
ใช้ผลการเรียนเฉลี่ย หรือ จีพีเอ. ให้ค่าน้ำหนักในระดับหนึ่ง แต่ใช้ยังมีอีกหลายส่วนเข้า
สอบเอสเอที แต่ที่สำคัญสุดๆ จะเป็น จดหมายแนะนำตัวจากอาจารย์ผู
อ่อน จุดแข็งด้านใด ครูเขียนแล้วบรรจุลงซองผนึกแน่
มหาวิทยาลัยที่
เป็นต้น
พลาดไปว่า โต เรียนที่ไหนต่อ พอไอศกรีมหมด ก็ถึงตอน กลับมาสอนเศรษฐศาสตร์การเงินที่
ได้สอนแล้ว บริหารงานกิจการของตัวเองไป
จากนั้นติ๊ก แลกเปลี่ยนด้วยประสบการณ์การไปเ
ยากๆ ไปเลย เพราะไหนๆ ก็ไปไกลถึงขนาดนั้นแล้ว....
วงสนทนาก้าวสู่การแลกเปลี่ยนเรื
มิชชั่น และลุกลามไปมากมาย ถึงเงินเดือนครูที่ควรจะอยู
ด้วยการแยกย้ายกันไ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น