กฎเหล็กของหญ้าเจ้าชู้

กฎเหล็กของหญ้าเจ้าชู้
คือ เกาะขากางเกงไม่เลือกหน้า
เนื้อผ้าอาจเป็นอุปสรรคเรื่องชนชั้นหนาบางทางสังคม
แม่งต้องโค่นทลายความเลื่อมล้ำห่าเหวนี้ให้จงได้

แม้บางเวลาการชะเง้อมองหาทุกเวลาร่ำไปนั้น..
มันแสนเจ็บปวดและน้ำเน่า
แต่การห่างเหินจากขากางเกงจะยิ่งทำให้แย่ลงไปอีก
ยิ่งรู้สึกทุกสิ่งทุกอย่างไร้ค่าไร้ความหมายไร้ยางอาย

ถ้าสวรรค์มีตาต้องส่งขากางเกงยาวๆ เดินโฉบมาบ้างสิน่า
จะข้างซ้ายหรือข้างขวา ขาวสะอาดหรือดำสกปรกซกมก
ไอ้คนสวมจะหัวเราะร่วนหรือร้องไห้อาบน้ำตา
มันจะบ้าอับปรีย์ หรือหล่อเทพบุตรฉุดไม่อยู่
ยังไงซะ, ขากางเกงแม่งทุกตัวก็มีค่ามีความหมายเท่าเทียมกัน !

อุเทน มหามิตร 2552

หมายเหตุ : งานเหล่านี้ คัดมาจากหนังสือชื่อปก “กระอักกระอ่วนร่วมสมัย” ซึ่งอันที่จริงมันยังไม่ใช่หนังสือเป็นเล่ม คือ เป็นแค่ต้นฉบับขี้ทูดค้างเติ้ง ปึกหนึ่ง พูดตรงๆ ..ก็คือ ไม่มีเงินเข้าเล่ม นั่นเอง.