ลุงคิวมูโล

โดย เล็ก หมีพูห์






เมฆคิวมูโลนิมบัสเป็นเมฆที่ก่อตัวขึ้นจากหยดน้ำ ก่อตัวขึ้นเป็นชั้น ๆ จนคล้ายภูเขา
เป็นเมฆที่ก่อตัวจนใหญ่มหึมา สร้างความตื่นตาให้กับผมมาตลอดชีวิต

ผมเป็นเด็กโตในตลาด ที่เมืองแปดริ้ว หรือจังหวัดฉะเชิงเทรา
เป็นตลาดเล็ก ๆ ชื่อ ตลาดบ่อบัว แต่ไม่เคยเห็นสระบัวแถวนั้นสักครั้ง
เท่าที่จำได้ ก็เห็นแต่ตึกแถว ร้านค้า และผู้คนที่ทำมาค้าขายกันขวักไขว่
พ่อของผมได้ตึกแถวมาห้องหนึ่ง เป็นค่าตอบแทนจากการรับเหมาก่อสร้างตึกแถวหน้าตลาด
ซึ่งเป็นบ้านในวัยเยาว์ของผมนั่นเอง

ผมจึงมีความทรงจำวัยเด็กเกี่ยวกับบ้านตึกแถวในตลาด
ไม่ว่าจะเป็นถนนหน้าตลาด ที่กว้างใหญ่และสะอาด น่าเดิน
ตึกแถวก็ใหญ่โตและทันสมัย สูงขนาดต้องแหงนคอมองจนเมื่อย

อีกความทรงจำหนึ่ง คือไฟจราจรแห่งแรกของแปดริ้ว
ที่มาติดตั้งตรงสี่แยก ไกลจากบ้านไปหลายร้อยเมตร
ช่วงขาสั้น ๆ ในวัยเด็ก กับความใจร้อนจะไปดูไฟเขียวไฟแดง
ทำให้รู้สึกเหมือนกับว่าเดินเท่าไร ก็เดินไม่ถึงสักที

และอาจจะเพราะผมเป็นเด็กย่านตึกแถว ที่มองไปทางไหนก็มีแต่ตึกแถว
เพื่อให้เห็นอะไรได้มากขึ้น อย่างหนึ่งที่ทำได้ คือ แหงนคอมองเมฆ
เพื่อให้สายตาไม่ถูกบีบจากกำแพงตึกแถว ที่ล้อมกรอบสายตาเด็ก ๆ ของเราไว้

และเมฆที่ชื่อ คิวมูโลนิมบัส ก็หันมาทักทายผม
นั่นเป็นครั้งแรก ที่ผมรู้จักผู้ใหญ่ใจดี
อย่างลุงคิวมูโล....คิวมูโลนิมบัส

คุณลุงคิวมูโล ชอบแปลงร่างให้เด็ก ๆ อย่างพวกเราดู
เป็นหมา เป็นหมี เป็นช้าง เป็นบัวรดน้ำ หรือเป็นดอกเห็ด
ผมจึงชอบคุณลุงคิวมูโล และจำชื่อแกได้แม่นที่สุด
แต่พอผมรู้จักแกมากขึ้น ผมจึงรู้ว่าแกไม่ได้ใจดีตลอด
เพราะบางครั้งแกก็ทำตัวดำ ๆ และกระแทกเสียงเปรี้ยงปร้างใส่ผม
และถ้าอารมณ์แกเป็นอย่างนั้น ผมก็ควรอยู่ในบ้านตึกแถวของผม เพื่อความปลอดภัย
นั่นเป็นความทรงจำในวัยเด็กที่มีต่อบ้านร้านตลาดและหมู่เมฆ

เมื่อผมมีโอกาสได้กลับไปเยือนบ้านเกิดอีกครั้ง ในอีกสามสิบปีต่อมา
ถนนในตลาดบ่อบัวดูแคบและสกปรก
การสัญจรไปมาดูขวักไขว่ ไร้ระเบียบ
ตึกแถวสองฟากเสื่อมโทรมไปตามกาลเวลา และไม่ได้ใหญ่โตเหมือนที่เคยรู้สึก
ส่วนสี่แยกไฟแดง ที่ผมเคยใช้เวลาเดินนานแสนนาน
กลับห่างออกไปจากหน้าตลาดแค่สาวเท้าก้าวถึง

....ไม่มีอะไรเหมือนเดิม และผมไม่ควรมาที่นี่อีก......

ทุกวันนี้ ผมไม่กลับไปถิ่นเกิดเพื่อดูตึกรามบ้านช่องอีกแล้ว
แต่ยังคงมองลุงคิวมูโล อย่างนักสังเกตการณ์ทุกวัน
ลุงอย่าเขินจนบิดตัวม้วนต้วน ถ้าผมจะบอกว่าผมแอบถ่ายลุงทุกวัน
เพราะลุงคิวมูโลมีเสน่ห์ โพสต์ท่าไม่ซ้ำแบบสักวันเดียว
ทำให้หลายคนหลงรักคุณลุง รวมทั้งผมด้วย

ก่อนจากกัน ผมมีบางคำถามที่สะกิดใจ อยากถามลุงคิวมูโล
จริง ๆ แล้ว ลุงอยากจะบอกอะไรผมหรือเปล่า
ที่ลุงเปลี่ยนรูปร่างไปมา ไม่เคยคงทน แต่ก็คงทนมาครึ่งชีวิตผมแล้ว
ผมแก่ตัวลงทุกวัน แต่ลุงเหมือนเดิม...เหมือนวันแรกที่ผมแหงนหน้าทักทาย

วันที่ผมจากโลกนี้ไปแล้ว ลุงก็จะยังคงอยู่
ลุงอยากจะบอกอะไรผมหรือเปล่าครับ

ว่าผมควรใช้ชีวิตอย่างไร








ผู้สนใจมวลเมฆ สามารถไปเยี่ยมลุงคิวมูโลและครอบครัวของลุงได้ที่ ชมรมคนรักมวลเมฆ

http://www.facebook.com/#!/group.php?gid=128849467130754